சுப்ரமணிய பாரதி, 'வேடிக்கை மனிதர்'

[noldo]

A fairly free translation of Subramanya Bharati:


தேடி சோறு தினம் தின்று
பல சின்னஞ்சிறு கதைகள் பேசி
வாடி துன்பம் மிக உழன்று
பிறர் வாட பல செய்கை செய்து
நரை கூடி கிழப்பருவம் எய்தி
கொடும் கூற்றுக்கிறையாகி மாயும்
சில வேடிக்கை மனிதரை போலவே
நானும் வீழ்வேன் என்று நினைத்தாயோ?

tēḍi cōṟu diṉam tiṉdṟu
pala ciṉṉañciṟu kadaigaḷ pēci
vāḍi tuṉbam miga uḻaṉṟu
piṟar vāḍa pala ceygai ceytu
narai kūḍi kiḻapparuvam eydi
kodum kūtṟṟukkiṟayāgi māyum
cila vēḍikkai maṉidarai pōlavē
nāṉum vīḻvēṉ eṉṟu niṉaittāyō?

Did you think I, too, would simply follow suit:
give up, and be struck down like these fools,
these laughable people who spend their days
in small things: meals, dejection, insignificant stories;
who while vilifying and being vilified
watch their hair greying, quickly?

Comments

[snowynight]

Thanks for posting!

[dhobikikutti]

Subramanium Bharati would totally disapprove of me, I am all about insignificant stories and meal. Woe.